ค้นหาหมวดอักษร ข

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ข่า ๑ '

  ข่า ๑   หมายถึง น. คนชาวเขาจำพวกหนึ่ง แบ่งออกเป็น ๒ พวก พวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลมอญ-เขมร เช่น ข่า อัตตะปือ ข่าตองเหลืองและอีกพวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลอินโดนีเซียน ได้แก่ข่าระแด และ ข่าจะราย.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ข่า ๒

  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Alpinia galanga (L.) Sw. ในวงศ์ Zingiberaceaeมีเหง้า ลําต้นเป็นกอ สูง ๑-๓ เมตร ดอกขาว ออกเป็นช่อที่ยอดเหง้ามีกลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหารและทํายาได้.

• ข่าแดง

  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Achasma sphaerocephalum Holtt. ในวงศ์Zingiberaceae ดอกสีแดง ออกเป็นช่อสั้น ๆ ใกล้พื้นดิน กินได้.

• ข่า ๓

  น. ชื่อสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ในมหาชาติคําหลวงแปลจากศัพท์ว่าสุสู, คือ จระเข้, เช่น มงงกรฉลองเข้ข่าก็มี. (ม. คําหลวงมหาพน).

• ข่า ๔

  น. ไม้ที่ทําเป็นร้านขึ้นคร่อมกองไฟสําหรับปิ้งปลา, ไม้ไผ่ขัดเป็นตารางเล็ก ๆ สำหรับวางหรือห้อยอาหารแห้งให้อยู่เหนือเตาไฟในครัว.

• ข้า ๑

  น. บ่าวไพร่, คนรับใช้.

• ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

  (สํา) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.

• ข้าไท

  น. คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส.